Domain Driven Design (DDD) Nedir?

Domain Driven Design (Alan Odaklı Tasarım), yazılım geliştirme sürecinde, karmaşık iş gereksinimlerini ele alırken kullanılan bir yaklaşımdır. DDD, bir projenin başarılı olabilmesi için iş domain'inin anlaşılması ve bu domain'e odaklanılmasını vurgular. Bu yaklaşım, yazılımın karmaşıklığını yönetmek ve etkili bir şekilde ölçeklendirmek için bir dizi prensip, desen ve en iyi uygulamalar sunar.

DDD, karmaşık yazılım projelerini organize etmek için bir dizi terim ve bileşen sunar. Bu terimler ve bileşenler, yazılımın temel iş gereksinimlerine odaklanmayı sağlar ve yazılımın domain'iyle güçlü bir şekilde bağlantılı olmasını sağlar. DDD'nin temel prensipleri, yazılımın anlaşılmasını kolaylaştırır, karmaşıklığı azaltır ve ekipler arasında birlikte çalışmayı teşvik eder.

Temel DDD Bileşenleri

DDD'nin temel bileşenleri aşağıdaki gibi sıralanabilir:

Entity (Varlık)

Entity, bir iş domain'i içinde anlam ifade eden ve benzersiz bir tanımlayıcıya sahip olan nesneleri temsil eder. Entity'ler genellikle değişebilir ve sistemdeki diğer nesnelerle etkileşime girebilir. DDD'de, Entity'lerin hayatta kalıcılığı (persistance) önemlidir. Yani, bir Entity'nin yaşam döngüsü boyunca veritabanında kalıcı olarak saklanması gerekebilir.

Entity'lerin bir veya daha fazla özelliği ve davranışı olabilir. Özellikler, Entity'nin durumunu tanımlayan veri alanlarıdır. Davranışlar, Entity üzerindeki işlemleri gerçekleştiren metotlardır.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan Customer (Müşteri) Entity'sini ele alalım. Customer Entity'si, bir müşterinin temel bilgilerini temsil eden bir nesnedir.

public class Customer
{
    public int Id { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    public string Email { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.

    public void UpdateProfile(string name, string email)
    {
        Name = name;
        Email = email;
    }

    // Diğer davranışlar ve metotlar burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, Customer Entity'si bir müşteriyi temsil etmek için kullanılmaktadır. Müşteriye ait temel özellikler (Id, Name, Email) bulunur ve bu özelliklere erişim sağlamak için get ve set erişimcileri kullanılır.

Ayrıca, Customer Entity'si bazı davranışlara (metotlara) sahiptir. Örneğin, UpdateProfile metodu, müşterinin profil bilgilerini güncellemek için kullanılır.

Value Object (Değer Nesnesi)

Value Object, birer değer taşıyan ve genellikle immutable (değiştirilemez) olarak tasarlanan nesnelerdir. Value Object'ler, yalnızca değerlerine göre karşılaştırılır ve bir Entity (Varlık) nesnesi tarafından kullanılırlar. DDD'de, Value Object'ler genellikle Entity'nin bir parçası olarak kullanılır ve Entity'nin durumunu tanımlamak için kullanılır.

Value Object'ler, genellikle bir iş domain'inde sık kullanılan kavramları temsil eder. Örneğin, tarih aralığı, para birimi, adres gibi kavramlar Value Object olarak modellenebilir. Bu tür nesneler genellikle veritabanına kalıcı olarak kaydedilmezler, ancak Entity'lerin özellikleri olarak kullanılırlar.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan DateRange (Tarih Aralığı) Value Object'ini ele alalım. DateRange, başlangıç ve bitiş tarihlerini temsil eden bir değer nesnesidir.

public class DateRange
{
    public DateTime StartDate { get; }
    public DateTime EndDate { get; }
    
    public DateRange(DateTime startDate, DateTime endDate)
    {
        StartDate = startDate;
        EndDate = endDate;
    }
    
    public bool IsInRange(DateTime date)
    {
        return date >= StartDate && date <= EndDate;
    }
    
    // Equals, GetHashCode, ToString ve diğer metotlar burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, DateRange sınıfı, başlangıç (StartDate) ve bitiş (EndDate) tarihlerini tutan bir Value Object olarak tanımlanmıştır. Bu sınıfın kurucusunda başlangıç ve bitiş tarihleri alınarak nesne oluşturulur. Değer nesnesi olarak tasarlandığı için, bu özelliklerin get erişimcileri olmasına rağmen set erişimcileri bulunmamaktadır. Böylece, değer nesnesi oluşturulduktan sonra değiştirilemez hale gelir.

Ayrıca, IsInRange metodu ile verilen bir tarihin DateRange içinde olup olmadığıkontrol edilmektedir. Bu metot, Value Object'in davranışını temsil eder.

Value Object'ler genellikle Entity'lerin bir parçası olarak kullanılır. Örneğin, bir Customer (Müşteri) Entity'si içinde kullanılabilir.

public class Customer
{
    public int Id { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    public Address Address { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

public class Address
{
    public string Street { get; }
    public string City { get; }
    public string Country { get; }
    
    public Address(string street, string city, string country)
    {
        Street = street;
        City = city;
        Country = country;
    }
    
    // Equals, GetHashCode, ToString ve diğer metotlar burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, Customer Entity'si içinde Address Value Object'i kullanılmıştır. Address, müşterinin adres bilgilerini temsil eder. Bu Value Object, Customer Entity'sinin bir özelliği olarak kullanılır ve Entity'nin durumunu tanımlar.

Value Object'ler, DDD'nin temel bileşenlerinden biri olarak, bir iş domain'inde sık kullanılan kavramları temsil etmek için kullanılır. Genellikle Entity'lerin bir parçası olarak kullanılırlar ve Entity'nin durumunu tanımlamak için kullanılan immutable (değiştirilemez) nesnelerdir.

Money (Para) Value Object Örneği:

public class Money : IEquatable<Money>
{
    public decimal Amount { get; }
    public string Currency { get; }

    public Money(decimal amount, string currency)
    {
        Amount = amount;
        Currency = currency;
    }

    public static Money operator +(Money left, Money right)
    {
        if (left.Currency != right.Currency)
        {
            throw new InvalidOperationException("Cannot add money with different currencies.");
        }

        decimal sum = left.Amount + right.Amount;
        return new Money(sum, left.Currency);
    }

    public static Money operator -(Money left, Money right)
    {
        if (left.Currency != right.Currency)
        {
            throw new InvalidOperationException("Cannot subtract money with different currencies.");
        }

        decimal difference = left.Amount - right.Amount;
        return new Money(difference, left.Currency);
    }

    public bool Equals(Money other)
    {
        if (ReferenceEquals(null, other))
        {
            return false;
        }

        if (ReferenceEquals(this, other))
        {
            return true;
        }

        return Amount == other.Amount && Currency == other.Currency;
    }

    public override bool Equals(object obj)
    {
        if (ReferenceEquals(null, obj))
        {
            return false;
        }

        if (ReferenceEquals(this, obj))
        {
            return true;
        }

        if (obj.GetType() != GetType())
        {
            return false;
        }

        return Equals((Money)obj);
    }

    public override int GetHashCode()
    {
        unchecked
        {
            return (Amount.GetHashCode() * 397) ^ Currency.GetHashCode();
        }
    }
}

Yukarıdaki örnekte, Money (Para) Value Object'i operatorler kullanılarak temsil edilmektedir. + (toplama) ve - (çıkarma) operatörleri tanımlanmıştır.

Operatorler, iki Money nesnesini işleyebilir ve sonucunda yeni bir Money nesnesi döndürebilir. Bu örnekte, toplama ve çıkarma işlemleri için operatörler tanımlanmıştır. İşlemler sırasında para birimi kontrolü yapılmakta ve farklı para birimlerindeki miktarlarla işlem yapılması durumunda hata (InvalidOperationException) oluşturulmaktadır.

Aşağıda, operatorler kullanılarak Money nesneleriyle işlem yapılmasına örnek verilmiştir:

Money money1 = new Money(50, "USD");
Money money2 = new Money(30, "USD");

Money sum = money1 + money2;
Money difference = money1 - money2;

Console.WriteLine(sum.Amount); // Output: 80
Console.WriteLine(difference.Amount); // Output: 20

Bu örnek, Money Value Object'inin operatorler kullanılarak toplama ve çıkarma gibi işlemleri gerçekleştirebildiğini göstermektedir.

Value Object'ler, DDD'nin temel bileşenlerinden biri olarak, iş domain'i içinde değer taşıyan ve genellikle değiştirilemez nesnelerdir. Operatorler, bu Value Object'lerin kullanımını daha kolay ve doğal hale getirebilir.

Aggregates

Aggregate, birbirleriyle ilişkili olan ve bir bütünü temsil eden nesnelerin koleksiyonudur. Aggregates, tutarlılık sınırları belirler ve iş gereksinimlerini tek bir birimde gruplandırır. Bir Aggregate içindeki nesneler birbirine bağımlıdır ve bir Aggregate içindeki değişiklikler, tüm Aggregate'ın tutarlılığını korumalıdır.

Aggregates, iş domain'indeki önemli kavramları ve işlemleri temsil eder. Aggregate, bir Aggregate Root nesnesi tarafından yönetilir. Aggregate Root, Aggregate'ın dış dünyayla etkileşimini sağlar ve Aggregate'daki diğer nesneleri yönetir.

Aggregate Root

Aggregate Root, bir Aggregate'ın kök nesnesidir ve diğer nesneler üzerinde birleştirici bir rol oynar. Bir Aggregate Root, Aggregate'daki diğer nesnelerin erişilebilirliğini ve yönetimini sağlar. Bir Aggregate içindeki tüm işlemler Aggregate Root üzerinden gerçekleştirilir.

Aggregate Root, bir Aggregate'ın durumunu ve işlemlerini temsil eden bir Entity (Varlık) olabilir. Aggregate Root, Aggregate'ın dış dünyayla etkileşimini sağlar ve Aggregate içindeki diğer nesneleri korur ve yönetir.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan Order (Sipariş) Aggregate'ını ele alalım. Order Aggregate'ı, müşteriye ait siparişleri temsil eden bir koleksiyonu içeren bir Aggregate'dır. OrderAggregate, bir OrderAggregateRoot (Sipariş Agrega Kökü) nesnesi tarafından yönetilir.

public class Order
{
    public int Id { get; set; }
    public DateTime OrderDate { get; set; }
    public Customer Customer { get; set; }
    public List<OrderItem> Items { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

public class Customer
{
    public int Id { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

public class OrderItem
{
    public int Id { get; set; }
    public Product Product { get; set; }
    public int Quantity { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

public class OrderAggregateRoot
{
    private List<Order> _orders;

    public OrderAggregateRoot()
    {
        _orders = new List<Order>();
    }

    public void PlaceOrder(Order order)
    {
        // Siparişi işle ve koleksiyona ekle.
        _orders.Add(order);
    }

    public void CancelOrder(int orderId)
    {
        // Siparişi iptal et ve koleksiyondan kaldır.
        var order = _orders.FirstOrDefault(o => o.Id == orderId);
        if (order != null)
        {
            _orders.Remove(order);
        }
    }

    // Diğer metotlar burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, Order Aggregate'ı, müşteriye ait siparişleri temsil eden bir koleksiyonu içeren bir Aggregate olarak modellenmiştir. Order, müşteri bilgilerini, sipariş tarihini ve sipariş öğelerini içeren bir Entity'dir. OrderAggregateRoot, OrderAggregate'ın yönetildiği ve dış dünyayla etkileşim sağladığı kök nesnedir.

OrderAggregateRoot sınıfı, PlaceOrder ve CancelOrder gibi metotlarla OrderAggregate üzerinde işlemler gerçekleştirir. Bu metotlar, Aggregate'ın tutarlılığını koruyacak şekilde siparişleri işler ve koleksiyona ekler veya koleksiyondan kaldırır.

Bu örnekte, OrderAggregateRoot, Aggregate'ın yönetimini sağlayan ve diğer nesneler üzerinde birleştirici bir rol oynayan bir Aggregate Root olarak görev yapar.

Domain Services

Domain Services, iş domain'indeki önemli işlemleri gerçekleştirmek için kullanılan servislerdir. Domain Services, bir veya daha fazla Aggregate (Agrega) veya Repository ile etkileşimde bulunabilir ve iş gereksinimlerini gerçekleştirebilir. Domain Services, işlemleri belirli bir Aggregate veya Entity'ye bağlamadan genel bir seviyede gerçekleştirir.

Domain Services, Aggregate veya Entity içinde yer almaması gereken işlemleri temsil eder. Yani, bu işlemler doğrudan bir Aggregate veya Entity'nin sorumluluğunda olmamalıdır. Domain Services, iş domain'indeki kompleks iş mantığını kapsüller ve tekrar kullanılabilirlik sağlar.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan PaymentService (Ödeme Servisi) Domain Service'ini ele alalım. PaymentService, ödeme işlemlerini gerçekleştiren bir Domain Service'dir.

public interface IPaymentService
{
    void ProcessPayment(Order order, PaymentInfo paymentInfo);
    // Diğer metotlar burada yer alır.
}

public class PaymentService : IPaymentService
{
    public void ProcessPayment(Order order, PaymentInfo paymentInfo)
    {
        // Ödeme işlemlerini gerçekleştir.
        // Siparişin toplam tutarı ve ödeme bilgileri kullanılarak ödeme işlemi tamamlanır.
        // Ödeme sonucuna göre sipariş durumu güncellenir veya sipariş iptal edilir.
    }

    // Diğer metotlar ve işlemler burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, PaymentService, IPaymentService arayüzünü uygular ve ödeme işlemlerini gerçekleştirmek için bir Domain Service olarak tanımlanmıştır. ProcessPayment metodu, bir siparişi ve ödeme bilgilerini alarak ödeme işlemlerini tamamlar.

PaymentService, Aggregate veya Entity içinde yer almaması gereken ödeme işlemlerini yönetir. Siparişin toplam tutarı ve ödeme bilgileri kullanılarak ödemeişlemi gerçekleştirilir. Ödeme sonucuna göre sipariş durumu güncellenir veya sipariş iptal edilir gibi işlemler, PaymentService içinde yer alabilir.

Bu örnekte, PaymentService Domain Service'i, ödeme işlemlerini yöneten ve Aggregate veya Entity içinde yer almaması gereken iş mantığını kapsayan bir bileşen olarak kullanılmaktadır.

Domain Events

Domain Events, iş domain'inde gerçekleşen önemli olayları temsil eden nesnelerdir. Bu olaylar, iş domain'indeki önemli durum veya değişiklikleri ifade eder. Örneğin, bir siparişin tamamlandığı, bir müşterinin kaydedildiği veya bir ürünün stok seviyesinin azaldığı gibi durumlar bir Domain Event olarak temsil edilebilir.

Domain Events, iş domain'indeki olayları diğer bileşenlere iletmek ve bunları dinlemek için kullanılır. Bu sayede, iş domain'i içindeki farklı bileşenler arasında iletişim ve etkileşim sağlanır. Domain Events, işin akışını izlemek, bağımlılıkları azaltmak ve sistemi genişletilebilir hale getirmek için önemli bir araçtır.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan OrderCompletedEvent (Sipariş Tamamlandı Olayı) Domain Event'ini ele alalım. OrderCompletedEvent, bir siparişin tamamlandığını temsil eden bir olay nesnesidir.

public class OrderCompletedEvent
{
    public int OrderId { get; }
    public DateTime CompletionDate { get; }

    public OrderCompletedEvent(int orderId, DateTime completionDate)
    {
        OrderId = orderId;
        CompletionDate = completionDate;
    }
}

Yukarıdaki örnekte, OrderCompletedEvent sınıfı, bir siparişin tamamlandığını temsil eden bir Domain Event olarak tanımlanmıştır. Bu sınıf, OrderId ve CompletionDate gibi bilgileri içerir.

Domain Events, genellikle diğer bileşenlere iletilir ve dinlenir. Bunun için, bir Domain Event Dispatcher (Alan Olayı Dağıtıcısı) kullanılabilir. Bu dağıtıcı, Domain Event'i dinleyen bileşenlere bildirim gönderir.

public interface IDomainEventDispatcher
{
    void Dispatch<TEvent>(TEvent domainEvent) where TEvent : IDomainEvent;
}

public class DomainEventDispatcher : IDomainEventDispatcher
{
    public void Dispatch<TEvent>(TEvent domainEvent) where TEvent : IDomainEvent
    {
    // Domain Event'i dinleyen bileşenlere bildirim gönderme işlemleri burada gerçekleştirilir.
    // Örneğin, dinleyicilere bildirim göndermek için bir event aggregator veya mesaj kuyruğu kullanılabilir.
    // Domain Event'i dinleyen bileşenler bu bildirimi alarak ilgili işlemleri gerçekleştirir.
}

Yukarıdaki örnekte, IDomainEventDispatcher arayüzü ve DomainEventDispatcher sınıfı, Domain Event'i dinleyen bileşenlere bildirim göndermek için kullanılır. Dispatch metodu, Domain Event'i dinleyen bileşenlere bildirim gönderme işlemini gerçekleştirir.

Bir bileşen, OrderCompletedEvent gibi bir Domain Event'i tetiklediğinde, Domain Event Dispatcher aracılığıyla diğer bileşenlere bu olayı iletebilir.

public class Order
{
    public int Id { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.

    public void CompleteOrder()
    {
        // Siparişin tamamlanma işlemleri burada gerçekleştirilir.

        // Sipariş tamamlandığında, OrderCompletedEvent oluşturulur ve Domain Event Dispatcher aracılığıyla diğer bileşenlere iletilir.
        var orderCompletedEvent = new OrderCompletedEvent(Id, DateTime.Now);
        domainEventDispatcher.Dispatch(orderCompletedEvent);
    }
}

Yukarıdaki örnekte, Order sınıfı içinde CompleteOrder metodu, siparişin tamamlanma işlemlerini gerçekleştirir. Sipariş tamamlandığında, OrderCompletedEvent oluşturulur ve Domain Event Dispatcher aracılığıyla diğer bileşenlere iletilir.

Domain Events, DDD'nin temel bileşenlerinden biri olarak, iş domain'inde gerçekleşen önemli olayları temsil etmek ve diğer bileşenlerle iletişim kurmak için kullanılır. Bu sayede, işin akışını izlemek, bağımlılıkları azaltmak ve sistemi genişletilebilir hale getirmek mümkün olur.

Ubiquitous Language (Hem Dilde Hem Yazılım Dünyasında Yaygın Dil)

Ubiquitous Language, iş domain'i için ortak bir dilin kullanılmasını ifade eder. İşin paydaşları arasında, iş süreçlerini ve iş gereksinimlerini anlamak ve ifade etmek için kullanılan terimlerin ve ifadelerin ortak bir anlaşma diline dönüştürülmesini sağlar. Bu dil, iş domain'inin anlaşılmasını kolaylaştırır ve yazılımın bu domain'i daha doğru bir şekilde yansıtmasını sağlar.

Ubiquitous Language, hem iş paydaşları hem de yazılımcılar arasında etkili bir iletişim aracıdır. İş gereksinimlerini ifade eden terimler, yazılımın modellenmesinde ve kodun oluşturulmasında kullanılır. Böylece, iş paydaşları ve yazılım ekibi arasında birlikte çalışma ve anlayışı sağlar.

Ubiquitous Language, projenin başından sonuna kadar kullanılmalı ve güncellenmelidir. İş gereksinimleri değiştikçe ve yeni bilgiler ortaya çıktıkça, Ubiquitous Language değişmelidir. Bu sayede, iş domain'inin anlaşılması ve yazılımın bu domain ile uyumlu olması sürekli olarak güncellenir.

Örnek:

Örneğimizde, bir e-ticaret uygulamasında kullanılan Product (Ürün) iş domain'ini ele alalım. Product iş domain'i için Ubiquitous Language kullanımına örnek oluşturacağız.

public class Product
{
    public int Id { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    public decimal Price { get; set; }
    public int StockQuantity { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.

    public void UpdatePrice(decimal newPrice)
    {
        // Ürün fiyatının güncellenmesi işlemleri burada gerçekleştirilir.
        // ...
    }

    public void DecreaseStock(int quantity)
    {
        // Stok miktarının azaltılması işlemleri burada gerçekleştirilir.
        // ...
    }

    // Diğer metotlar ve işlemler burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, Product sınıfı, bir ürünü temsil eden bir Entity'dir. Ürünün özellikleri, Id, Name, Price ve StockQuantity gibi alanlarla ifade edilir. Bu özellikler, Ubiquitous Language içinde kullanılan terimlerdir.

Product sınıfı içinde, UpdatePrice metodu ürün fiyatının güncellenmesini, DecreaseStock metodu ise stok miktarının azaltılmasını sağlar. Bu metotlar da Ubiquitous Language içinde ifade edilen iş süreçlerini ve gereksinimleri temsil eder.

Ubiquitous Language kullanımı, sadece sınıf isimleri ve özelliklerle sınırlı değildir. Metot isimleri, parametre isimleri ve hatta yorumlar gibi diğer bileşenler de Ubiquitous Language'e uygun olarak seçilmelidir. Bu sayede, yazılım kodu iş gereksinimlerini daha anlaşılır bir şekilde yansıtabilir.

Ubiquitous Language, DDD'nin temel bileşenlerinden biri olarak, iş domain'inin anlaşılması ve yazılımın bu domain ile uyumlu olması için kullanılır. Bu dilin iş paydaşları ve yazılım ekibi arasında ortaklaşa kullanılması, projenin başarısı için kritik bir faktördür.

Bounded Context (Sınırlı Bağlam)

Bounded Context, bir yazılım sisteminin bir bölümünü temsil eden ve belirli bir iş domain'ini kapsayan sınırlı bir bağlamdır. Bounded Context, iş domain'inin anlaşılmasını ve yönetilmesini kolaylaştırmak için kullanılır.

Her Bounded Context, kendine özgü bir Ubiquitous Language (Hem Dilde Hem Yazılım Dünyasında Yaygın Dil), Entity'ler, Aggregates (Agregalar), Repository'ler ve diğer bileşenler içerebilir. Bounded Context, bu bileşenlerin bir araya gelmesiyle birlikte iş domain'inin bir bölümünü temsil eder.

Bounded Context'ler, iş domain'i içindeki farklı iş süreçlerini veya farklı ekiplerin sorumluluk alanlarını kapsayabilir. Her Bounded Context, kendi sınırları içinde mantıklı ve tutarlı bir yapıya sahip olmalıdır. Bu sayede, büyük ve karmaşık bir iş domain'i daha kolay anlaşılır ve yönetilebilir hale gelir.

Örnek:

// Order Bounded Context
public class Order
{
    public int Id { get; set; }
    public DateTime OrderDate { get; set; }
    public Customer Customer { get; set; }
    public List<OrderItem> Items { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

public class OrderItem
{
    public int Id { get; set; }
    public Product Product { get; set; }
    public int Quantity { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

// Customer Bounded Context
public class Customer
{
    public int Id { get; set; }
    public string Name { get; set; }
    // Diğer özellikler burada yer alır.
}

Yukarıdaki örnekte, Order ve Customer iş domain'lerini temsil eden iki farklı Bounded Context örneği gösterilmiştir. Her bir Bounded Context, kendi sınırları içinde tanımlanmış olan Ubiquitous Language (Hem Dilde Hem Yazılım Dünyasında Yaygın Dil) ve bileşenlere sahiptir.

Order Bounded Context içinde, Order ve OrderItem sınıfları sipariş işlemlerini temsil eder. Bir siparişin özelliklerini içeren Order sınıfı ve sipariş öğelerini temsil eden OrderItem sınıfı bu Bounded Context içinde yer alır.

Customer Bounded Context içinde ise, Customer sınıfı müşteri bilgilerini temsil eder. Müşteriye ait özellikleri içeren Customer sınıfı bu Bounded Context içinde yer alır.

Her bir Bounded Context, kendi sınırları içinde bağımsız olarak yönetilir ve iş domain'inin belirli bir bölümünü kapsar. Bu sayede, farklı iş süreçlerini veya farklı ekiplerin sorumluluk alanlarını temsil etmek ve bu alanlarda değişiklikler yapmak daha kolay hale gelir.

Bounded Context'ler, DDD'nin temel bileşenlerinden biri olarak, iş domain'inin sınırlarını belirleyerek daha anlaşılır ve yönetilebilir hale getirir. Her bir Bounded Context, kendi Ubiquitous Language'ini ve bileşenlerini içerir.

DDD'nin tam anlamıyla anlaşılması ve etkili bir şekilde uygulanması için daha fazla araştırma ve pratik yapılması önemlidir. Daha fazla bilgi için Eric Evans ve Vaughn Vernon gibi DDD konusunda uzmanlaşmış yazarların kaynaklarına başvurmanızı öneririm.

Sağlıcakla kalın.